بررسي تغييرات رطوبت خاک در حوزه آبخيز ستن چاي

 خلاصه :

حفاظت خاک در مناطق خشک و نیمه خشک، بدون حفاظت آب در خاک مقدور نیست . در واقع، میزان ذخیره رطوبت خاک عامل بسیار مهمی در توسعه پوشش گیاهی و در نتیجه حفظ خاک است . استفاده بی رویه از اراضی، نظیر شخم در جهت شیب دیمزارها و چرای بیرویه، سهم نفوذ آب در خاک را کاهش می دهند و با کاهش رطوبت خاک و پوشش گیاهی سبب تشدید پدیدهای سیل و خشکسالی می شوند كه در چند دهه اخير همه ساله خسارات مالي زيادي را ببار مي‌آورد . در مقابل، روش های صحیح مدیریت خاک و اراضی حفاظتی استفاده بهينه از نزولات آسماني را در پی دارد . هدف این پروژه، ارايه داده هاي عددي درصد رطوبت خاك در فصل رشد گیاهان در خاک ها، شیبها و کاربری های مختلف در بخشی از حوضه ستن چای است . حداقل 30 عرصه در حدود ارتفاعی معین که بارش نسبتا یکنواختی دریافت می کنند و حتی المقدور در مجاورت یکدیگر باشند انتخاب می شود . در انتخاب این عرصه ها به تفاوت در نوع کاربری، خاک، شیب، جهت و سطح مدیریت آنها نیز توجه می شود . علاوه بر ثبت بارش روزانه، خصوصیات خاک، ویژگی های توپوگرافی و خصوصیات گیاهان، اندازه گيري رطوبت خاک در اعماق 20 و 50 سانتي‌متري خاك، طبق یک برنامه زمانی معین در طول دوره فصل رشد عمومی گیاهان منطقه (اسفند تا آبان) با دستگاه TDR اندازه گيري خواهد شد . نمودار تغییرات زمانی رطوبت خاک در هر نقطه با لحاظ باران ترسیم و تحلیل می شود .  بعلاوه با آنالیز رگرسیون چند متغیره عوامل موثر بر رطوبت تعیین می شود .  با تكيه به اين نتایج می توان به شناخت بهتری از تغییرات زمانی و مکانی وضعیت رطوبت خاک حوزه آبخیز دست یافت و آن را در برنامه های توسعه منابع طبیعی و زراعت دیم از نظر زمان مناسب کشت و کار و انتخاب گونه های مناسب به کار برد .